Νυχτερινή ησυχία

Έχει ψυχρούλα απόψε μα ευτυχώς δεν φυσά.

Τα περισσότερα φώτα των σπιτιών είναι σβηστά. Άραγε πόσοι ξενυχτούν απόψε; Πόσους γοήτευσε σιωπηρά τούτη η νύχτα; Όλοι κοιμούνται κι εγώ ξενυχτώ εδώ έξω. Στη σιγαλιά της εικόνας σου. Στην ησυχία της νύχτας.
Κοιτάζοντας τον ουρανό... Την θέα των πεφταστεριών... Πως λάμπουν, πως ξεθωριάζουν... Την δύναμη μιας ευχής... 
Τούτη η νύχτα σίγησε. Μονάχα η θάλασσα ηχεί στα βράχια. Μαζί κι η ανάσα του ύπνου σου.
Τι ωραία υποφερτή που είναι τούτη η σιωπή!
Στιγμές... Παντού στιγμές αλησμόνητες να χαϊδεύουν του νου ευχές και νοσταλγίες. Και ζωές...
Εσύ... Μόνο εσύ...
Ίσως να 'ναι τρεις. Δεν θέλω να πάμε μέσα. Δεν θέλω να σε ξυπνήσω. Δεν χορταίνω να σε κοιτάζω!
Έπεσε κι άλλο αστέρι. Πρόλαβα να κάμω ευχή. Αχ, η δύναμη μιας ευχής, αχ!
Μ' αρέσει που κουλουριάζεσαι όλο και πιο πολύ πάνω μου κάθε φορά που νιώθεις ένα τρυφερό μου φιλί. Μ' αρέσει που μ' αγαπάς και σ' αγαπώ.
Κράτα με... Μόνο κράτα με...
Κι ας κοιμάσαι, άσε ν' ανατριχιάζει η αύρα της ανάσας σου τρυφερά το λαιμό μου.
Ας κοιμηθούμε έξω. Πάνω στο γρασίδι. Κάτω απ' τον ουρανό. Πιο απλά θα βρούμε πάλι έτσι;
Εμείς οι δυο μόνοι και μαζί όλος ο κόσμος.
Σκόρπισε η νύχτα την σκοτεινή ομορφιά της.