Thursday, July 11, 2013

http://www.rainymood.com/  *(κλικ!) 

Πλησιάζει μια στιγμή που αδειάζει όσα χωρούν τα μάτια...

Ξαπλωμένος στο κρεβάτι, ανακυκλώνω κάθε σου στάση.
Βυθισμένος στο μαξιλάρι σου, παρατηρώ όσα κοίταζε η δική σου ματιά.
Ξαπλωμένος στη μεριά σου, αφουγκράζομαι όσες φωνές άφησες εδώ και δεν ξεθώριασαν.
Ξαπλωμένος πάνω στ' αποτύπωμα του κορμιού σου, σε φαντασιώνομαι.

Πλησιάζει μια στιγμή που ταράσσει τη σιωπή...

Αγγίζω τα σεντόνια, μα στην πραγματικότητα αγγίζω όσα αποτυπώματα αφήσαμε μαζί κολλημένοι σφιχτά.
Αγγίζω τα σεντόνια, μα γνωρίζω καλά πως αγγίζω την απουσία.

Όλα έξω είναι υγρά... Όλα μέσα είναι στεγνά...

Οι υγροί χτύποι ρουφούν όλο τον αστικό θόρυβο έξω απ' τα ανοιχτά παράθυρα.
Μέσα, μέσα μόνον ησυχία.
Η υγρή αύρα εισβάλλει σιγά σιγά και πετά όρθιο, σαν ανάποδο ντόμινο, κάθε θύλακα του δέρματος.
Μ' αφήνει παγερά αδιάφορο, παγερά αναίσθητο και να κουνηθώ για την όποια αφορμή.
Σήμερα εγκλωβίστηκα στα αθέλητα σύνορα ενός στρώματος.

Σε φαντασιώνομαι...

Παρασύρομαι σε σένα.
Ούτε στη φυσική σου παρουσία, ούτε στη μορφή σου.
Παρασύρομαι στην ανάμνηση σου ή ό,τι απέμεινε απ' αυτήν, κι αυτό είναι κάτι διαφορετικό.
Υπάρχεις και δεν υπάρχεις ταυτόχρονα.
Ρώτα με, αν πράγματι το θέλω.
Σε φαντασιώνομαι.
Ε, και;

Όλα έξω είναι υγρά... Όλα μέσα είναι στεγνά...

Είναι αστείο πως η βροχή κουβαλά πάντα τούτη την αντίθεση, της οποίας οι προκλήσεις διαφέρουν. Είτε σ' αρέσει, είτε όχι.
Είναι αστείο πως η βροχή καθηλώνει τα πάντα, τα υπαρκτά και τα ανύπαρκτα.
Είναι αστείο να σ' αισθάνομαι παράφορα δική μου και παράφορα ξένη ταυτόχρονα.
Είναι αστείο γιατί σήμερα θυμήθηκα τις φορές που σε τραβολογούσα υπό το άγγιγμα της κι όλα όσα επακολουθούσαν.
Γαμώτο, μ' ένιωθες τις φορές που ήθελα να με νιώσεις!
Γαμώτο, το μόνο που θυμάμαι ακέραιο είναι η απόλυτη ευτυχία που αγγίξαμε!
Γαμώτο, βρέχει κι εγώ απευθύνομαι σε σένα, γνωρίζοντας ότι δεν είσαι 'δω και δε μου λείπεις!
Γαμώτο, ο χρόνος σε σκεπάζει ήδη!

Πλησιάζει μια στιγμή που τραντάζει την εσωτερική ισορροπία μιας αρμονίας...

Περίεργο δεν είναι; Τι θυμάται και τι λησμονά ο νους και τι επανέρχεται σ' ανύποπτες στιγμές;
Δεν έχω διάθεση, μήτε να γιορτάσω, μήτε να λυπηθώ.
Η διάθεση άγγιξε ένα απόκοσμο κενό, το απόλυτο.

Το απόλυτο...

Ό,τι, ό,τι ζήσαμε μαζί ήταν απόλυτο.
Απόλυτα θνητά.
Με εκτίμηση ή χωρίς.
Η λίστα είναι τεράστια.
Απόλυτη αγάπη.
Το απόλυτο μαζί και το απόλυτο τίποτα.
Απόλυτο τέλος.


M83 - My tears are becoming a sea

No comments:

Post a Comment